Νόσος Alzheimer’s (ΝΑ)

Η Νόσος Alzheimer’s (ΝΑ) είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από νοητικές διαταραχές και διαταραχές της μνήμης.
Στον Πίνακα 2, συνοψίζουμε τις επιδράσεις των ψυχοβιοτικών στη ΝΑ. Στις ανοϊκές διαταραχές.

Σε μια πρόσφατη έρευνα, οι Agahi και συν. διερεύνησαν την επίδραση της προβιοτικής χορήγησης σε ασθενείς με σοβαρή ΝΑ [60] Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ασθενείς με σοβαρή ΝΑ δεν ήταν ευαίσθητοι σε προβιοτικά συμπληρώματα.

Μία διερευνητική μελέτη παρέμβασης με χρήση πολλαπλών στελεχών, L. casei W56, Lactococcus lactis W19, L. acidophilus W22, B. lactis W52, L. paracasei W20, L. plantarum W62, B. lactis W51, B. bifidum W23 και L. salivarius W24 σε ασθενείς με ΝΑ.

Η σύνθεση των βακτηρίων του εντέρου και ο μεταβολισμός της τρυπτοφάνης στον ορό επηρεάστηκαν από την παρέμβαση προβιοτικών.

Πρόσφατα, ο Bonfili και συν. διαπίστωσαν ότι η χορήγηση προβιοτικών σκευασμάτων (SLAB51) σε διαγονιδιακά ποντίκια με ΝΑ μείωσε σημαντικά το οξειδωτικό στρες προκαλώντας μηχανισμούς που εξαρτώνται από το SIRT-1.

Δύο μελέτες διερεύνησαν την επίδραση πολλαπλών στελεχών, L. acidophilus, Lactobacillus fermentum, B. lactis και B. longum, σε ζωικό μοντέλο της ΝΑ. Οι συνολικές μετρήσεις του Bifidobacterium spp. και Lactobacillus spp. αυξήθηκαν και το κολοβακτηρίδιο μειώθηκε στα κόπρανα μετά την προβιοτική παρέμβαση.

Τα προβιοτικά συμπληρώματα βελτιώνουν την ελλειμματική μάθηση και μνήμη σε αρουραίους με ΝΑ σε σύγκριση με τους αρουραίους της ομάδας ελέγχου.
Παρατηρήθηκαν μειώσεις στον αριθμό των πλακών αμυλοειδούς, την φλεγμονή, και το οξειδωτικό στρες στην ομάδα προβιοτικών του Alzheimer.

Η χορήγηση προβιοτικών μειώνει το επίπεδο ινσουλίνης και την αντίσταση στην ινσουλίνη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Ωστόσο, δεν παρατηρείται σημαντική διαφορά στα επίπεδα των τριγλυκεριδίων του ορού (TG) μεταξύ των χορηγούμενων αρουραίων με ΝΑ και ομάδας ελέγχου.

Επιπλέον, μια θεραπεία με αγελαδινό γάλα που έχει υποστεί ζύμωση με L. fermentum (LAB9, LAB10) (CM-LAB9) ή με L. casei (LABPC) αυξάνει τη μάθηση, τη συμπεριφορά της μνήμης και τα επίπεδα αντιοξειδωτικών (SOD, GSH, και GPx). Τα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυτοκινών, μηλονδιαλδεΰδης (MDA) και ακετυλοχολίνης (AChE) μειώνονται στην προβιοτική ομάδα σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Ένα μονό στέλεχος L. plantarum MTCC1325 όχι μόνο βελτιώνει τις γνωστικές συμπεριφορές και τις γενικές δραστηριότητες, αλλά αποκαθιστά και τα επίπεδα της ακετυλοχολίνης (ACh) σε αρουραίους με ΝΑ στους οποίους χορηγήθηκε D-γαλακτόζη.

Μια τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή και ελεγχόμενη κλινική δοκιμή διαπίστωσε ότι η κατανάλωση γάλακτος με προβιοτικά (L. acidophilus, L. casei, B. bifidum και L. fermentum) μείωσε τα επίπεδα πλάσματος και C-αντιδρώσας πρωτεΐνης υψηλής ευαισθησίας στον ορό (hs-CRP). Η αντίσταση στην ινσουλίνη, η λειτουργία των β-κυττάρων και η ευαισθησία στην ινσουλίνη άλλαξαν με την προβιοτική παρέμβαση σε παραλήπτες με ΝΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η βαθμολογία με ερωτηματολόγιο που εκτιμά τις νοητικές λειτουργίες (Mini-Mental State Examination – MMSE) βελτιώθηκε σημαντικά μετά τη χορήγηση της προβιοτικής θεραπείας.

Με βάση τα ευρήματα από μελέτες σε ζώα, η χρήση προβιοτικών βελτιώνει τα γνωστικά ελλείμματα και τα ελλείμματα μνήμης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου [63,65,66]. Η συστηματική φλεγμονή μειώθηκε μετά από την παρέμβαση προβιοτικών. Ένας πιθανός μηχανισμός μπορεί να μεσολαβηθεί μέσω της οδού SIRT1.

Αυτές οι μελέτες δείχνουν στοιχεία πως με τη χορήγηση προβιοτικών υπάρχει ωφελιμότητα σε ασθενείς με ΝΑ. Ωστόσο, μια μελέτη έδειξε αμφιλεγόμενες επιδράσεις από τη χορήγηση προβιοτικού συμπληρώματος σε ασθενείς με σοβαρή μορφή ΝΑ.

Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες που να λαμβάνουν υπόψη παράγοντες όπως το στάδιο της νόσου και η ηλικία, προκειμένου να γίνει καλύτερη κατανόηση της αποτελεσματικότητας των προβιοτικών στη θεραπεία της ΝΑ.